วันจันทร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2556

เมนาท(ดวงตา) นันทขว้าง


เคยมีคนตั้งคำถามลอยๆว่า.."ทำไมเราไม่มีประวัติศาสตร์แฟชั่นไทย?" ก็ไม่มีคนทำไง..5..5..5..ตอบแบบทื่อๆดื้อๆ..และสั้นๆ คนที่มีหน้าที่..หมายถึงมีหน้าที่โดยตรงอย่างเป็นทางการ..ก็มักเข้าใจว่าประวัติศาสตร์แฟชั่นไทยคือ..ผ้าไทย,ผ้าไหม,ผ้าทอมือ..รวมไปถึงภูมิปัญญาชาวบ้าน นั่นจริงๆมันไม่ใช่ประวัติศาสตร์แฟชั่นไทย..มันเป็นประวัติศาสตร์สิ่งทอ(เอ๊ะ..ใช้คำถูกไหม?..5..5..5) ถ้าเด็กมีความรู้น้อยอย่าไปโทษเด็ก..ต้องโทษผู้ใหญ่หัวหงอก(ดิฉันย้อมแล้ว..5..5..5)ที่ไม่มีข้อมูลให้เด็ก ไม่จำเป็นต้องบอกว่าอะไรถูกอะไรผิด..ไม่ต้องตัดสินผลงานของใคร แต่น่าจะมีการจัดการแหล่งข้อมูลความรู้เกี่ยวกับแฟชั่นไทยไว้เป็นวัตถุดิบแก่คนรุ่นหลังๆบ้าง เพราะเดี๋ยวก็ตายกันหมดแล้ว..ประวัติศาสตร์แฟชั่นไทยที่รุ่งริ่งอยู่แล้ว..ก็จะยิ่งขาดตอน


นี่เป็นบทสัมภาษณ์ตำนานอีกหนึ่งหน้าของแฟชั่นไทย และเนื่องจากไม่ใช่บทความที่ลงตีพิมพ์ลงในเล่ม(Vogue Thailand) ดิฉันเลยต้องเขียนบทความนี้ขึ้นมาเพื่อคนที่อยากอ่าน(ที่ไม่อยาก..ก็ไม่เป็นไรไง..5..5..5)จะได้เข้าไปอ่านตามลิงค์ที่ด้านล่างของบทความนี้ได้ง่ายขึ้น

ไม่มีความคิดเห็น: